Een dag uit het leven van MS

Afgelopen nacht een aanval gehad. Ineens heel veel stekende en bijtende pijn. Zo moet het voelen als er accuzuur door je aderen stroomt. Ik vraag Ricardo voor pijnstilling. Een paar tellen later doet iedere beweging nog meer pijn, ik wil liggen maar kan niet meer op mijn handen en armen steunen. Met hulp van mijn lief kom ik toch plat op mijn rug. Dan begint de ellende pas goed. Pijn, spasmen, rillingen en kou wisselen elkaar in hoog tempo af. Af en toe klapt mijn hoofd naar achteren, het voelt als gapen van je kruin tot de sleutelbeen. Dan, braak neigingen en nog meer kou. Ricardo haalt een zachte deken uit de praktijk, vouwt deze dubbel en bedekt me ermee.  Het dekbed komt erover heen. Ondertussen probeer ik door middel van ademhalingsoefeningen te blijven ontspannen, zodat ik niet verkramp. Ik weet uit ervaring dat dat zorgt voor nog meer problemen. Ik kan eerst nog wel wat praten. Even wordt mijn lichaam wat rustiger en vraag ik Ricardo mijn voeten te masseren. Dan lijk ik weg te zweven, wegt te vallen. Tot ik ‘wakker’ schrik. Ik had nog thee! Ik moet en zal de thee hebben en met hulp lukt het me om te drinken. Dan zak ik, mijn lijf uitgeput, weg in wat voor mij voelt als een soort van coma.

Nu, de volgende dag ben ik uitgeput. De pijn leek een stuk minder te zijn.  Het is nu bijna 13.45 uur. Ik heb iets bewogen in bed en tik dit stukje. De pijn wordt weer erger… Net wel twee crackers en drinken gehad. Straks als mijn lief terug is van de wandeling met honden en kind, maar eens proberen beneden te komen om te plassen. Het ultieme ‘leven in het nu’ is even heel erg werkelijkheid. Plotseling wordt je weer even geconfronteerd dat het allemaal ineens anders kan gaan.ik krijg de drang dringen te gaan regelen. Vooral medisch. Ik wil Ricardo mijn wettelijke vertegenwoordiger maken voor het geval ik dusdanig verslechter dat ik geen keuzes meer kan maken. Ik wil een document opstellen wanneer ik het tijd zou vinden voor euthanasie en meer van dat soort dingen. Maar ik weet ook, dat wanneer het straks weer beter gaat, het weer naar de achtergrond verdwijnt…