Moed.

Beelden van heroïsche daden doemen op in mijn hoofd. Moed om te verdedigen wat van jou is, moed om een ernstige ziekte het hoofd te bieden. Gek genoeg denken we bij moed aan heldendaden terwijl moed ook en zelfs vooral in de kleine dingen zit. Moed om weer op te staan, moed om je relatie te beëindigen ondanks dat je niet weet hoe het gaat lopen allemaal. Moed om toch maar weer aan dat dieet te gaan beginnen.

Moed om een nieuw project te beginnen.

Wat dacht je van moed om vanuit je eigen waarheid te gaan leven? Tegen de stroom in te zwemmen? Maling te hebben wat een ander van je denkt?

Dit soort out of the box moed bij vrouwen stuit nogal snel op weerstand. Mensen uit de omgeving verklaren ze al snel voor gek. Een cursus paaldansen? Meer tijd voor jezelf eisen? Je relatie her evalueren en tot de slotsom komen dat je een andere, minder gangbare vorm prettiger vind? No way. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.

Toch is het juist voor vrouwen belangrijk eens rustig te gaan zitten en eens bij zichzelf te voelen (en niet nadenken) over hoe hun leven gaat. Of alle dingen die ze doen voortkomen uit angst of uit liefde. Wat past nog en wat zijn patronen die zo automatisch gaan dat we het niet eens meer merken? Wat is jouw eigen waarheid? Hoe neem je beslissingen? Uit liefde of uit angst? Leven uit liefde en je eigen waarheid zet je rechtstreeks in je eigen kracht. Dat is pas moed!