Tecfidera; de update

Ik zit nu stabiel 30 dagen op de Tecfidera. En het gaat echt ongewoon goed! Ik heb al een aantal weken geen gebruik meer hoeven maken van de rolstoel. Ik doe bijna alles weer zelf en heb aanzienlijk minder last dan voor de Tec. Ik ben eerste pinkersterdag zelfs op stap geweest! Ik ben samen met mijn lief naar de kleine skihut in Rotterdam geweest. Daar zul je me nog veel vaker zien!  Heb zelfs gedanst. Iets wat al bijna zeven jaar niet meer voor was gekomen. En dat zonder terugslag! Ook heb ik mijn oude fiets omgeruild voor eentje die wat meer passend is. Ja, je leest het goed! Ik fiets weer! Ook begin ik weer rustig te dromen met het oppakken van mijn ‘oude’ droom. Ik hoop over niet al te lange termijn mijn praktijk weer te gaan starten! Ben me nu eerst rustig aan het inlezen en ben heel voorzichtig de oefeningen weer aan het oppakken. Alles nog op de achtergrond, want ik moet het eerste bloedonderzoek nog ondergaan, waarbij gekeken wordt naar onder andere het functioneren van mijn nieren. Als blijkt dat die er niet zo goed tegen kunnen, dan moet ik alsnog stoppen. Dus hoe hoog de drive nu dus ook is, pas op de plaats tot er enige zekerheid is dat mijn organen dit middel verdragen.

Met hernieuwde mobiliteit komt ook verantwoordelijkheid. Dat merk ik maar al te goed. Is het nu niet de MS die mij ‘remt’; mijn oude ‘vriendin’ bekkeninstabiliteit lijkt haar herintrede te doen. Een souveniertje van toen ik 19 was en een auto mij op de scooter overhoop zag. En dus reed. Met als gevolg wat ze toen noemden, een mechanische bekkeninstabiliteit. Dus nu zit de MS eens niet tegen, maar loop ik tegen een oude kwaal aan. Maar nu de MS stabieler is, maak ik ook meer kans om de bekkenklachten aan te pakken en te overwinnen.

Maar ik ben overtuigd dat ik dat er ook nog wel onder krijg en er voor mij een nieuw leven gaat beginnen. Eentje waarbij ik weer wat meer mijn hart kan gaan volgen en kan gaan doen wat ik al jaren heb willen doen. Tot die tijd ga ik op een pad van heling, my way!